Uzun zamandır (yaklaşık 12 yıl!) göçebeyim. Bu durumdan da memnunum, sadece almayı istediğim belli dekorasyon malzemelerini ve mutfak eşyalarını alamamam hariç!
Dekorasyonu başka zamana saklayalım, ama mutfak eşyaları hevesim artan sağlıklı yaşam & sağlıklı beslenme bloglarını ve bu kişileri Instagram'da sıkı takip etmemle başladı. Geçen seneden beri kendime "smoothie"ler yapıp gün içinde içmek, avokadolu muzlu pudingler falan yapmak istiyorum. Nihayet, en azından 4-5 sene yaşayacağım bir şehre taşındım. Aynı evde kalmayacak olsam da aynı şehirde kalacak olmam bile benim için yeterli bu aşamada. Bu şehir, Lozan.
Beni yeme & içme alışkanlıkları ile ilgili olarak en çok şaşırtan, Türkiye'de oldukça yaygın olan ve benim de çok hoşlandığım dışarıda yemek yeme alışkanlığının olmaması. Hocadan asistana, öğrencilerden mühendislere, çok çok büyük bir kısım her gün yemeğini evden getiriyor! Okul koridorlarında muhtelif yerlerde mikrodalgalarda ısıtıp, bir köşede yemeğini yiyip çekiliyor.
Hal böyle olunca, yıllardır göçebe olup bu 12 yılın 7 yılında mutfaksız yaşamış, okul yemekhanelerinin, Bambi'nin, ev yemekçi teyzelerin müdavimi olmuş ben de bu durumu fırsata çevirip kendi yemeklerimi kendim yapmaya başladım (büyük ölçüde). Ama hala haftada 1 dışarıda yiyip yeni yerler keşfetme hakkımı saklı tutuyorum.
Yemek yaparken ya da tarif ararken benim için en büyük kısıt fırınsızlık ve malzemesizlik oluyor. Biliyorum çok fazla yemek blogu da var. Ben burada, bazı bazı kendi deneysel ve oldukça amatör mutfak maceralarımı yazacağım. Kendime not mahiyetinde.
Bu blogun amacı keşfetmek, keşifleri paylaşmak. Hepimizin (tamam çoğumuzun) evinde bulunan mutfaklar tam bir keşif üssü değil de nedir sorarım size! :)
No comments:
Post a Comment